United Nations : Finance

สหประชาชาติ : การเงิน

หน้าที่ในการหาเงินทุนปฏิบัติการเพื่อนำมาใช้จ่ายเป็นค่าใช้จ่ายประจำสำนักงานและสำหรับสนับสนุนโครงการต่าง ๆ ที่ดำเนินการอยู่ภายใต้การอุปถัมภ์ของสหประชาชาติ รายได้ที่มาเป็นงบประมาณประจำเกือบจะทั้งหมดมาจากเงินบริจาคที่รวบรวมจากรัฐสมาชิกต่าง ๆ ตามสูตรสำเร็จที่ใช้วิธีประเมินจากรายได้ประชาชาติ รายได้ต่อหัว และรายได้จากการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศของแต่ละชาติสมาชิก ซึ่งแต่ละรัฐสมาชิกจะต้องจ่ายเงินบริจาคที่ได้รับการประเมินแล้วของตนส่วนใหญ่เป็นเงินสกุลดอลาร์ สำหรับส่วนที่เหลือนั้นก็ให้จ่ายเป็นเงินสกุลท้องถิ่นได้ เงินบริจาคนี้จะมีตั้งแต่ 25% สำหรับผู้บริจาครายสูงสุด กล่าวคือ สหรัฐอเมริกา ไปจนถึงผู้บริจาคน้อยที่สุดคือในอัตรา 0.01% ซึ่งได้แก่สมาชิกจำนวนมากกว่ากึ่งหนึ่งของสมาชิกทั้งหมด งบประมาณปฏิบัติการของสหประชาชาติแบ่งออกเป็น 4 งบ ดังนี้ (1) งบประมาณปกติ (ค่าใช้จ่ายบำรุงสำนักงานและการบริหารทั่วไป) (2) งบประมาณสำหรับหน่วยงานชำนัญพิเศษ(ดับเบิลยูเอชโอ, ยูเนสโก, เอฟเอโอ, ไอบีอาร์ดี เป็นต้น) (3) งบประมาณสำหรับโครงการอาสาสมัครพิเศษ (โครงการพัฒนาแห่งประชาชาติ, โครงการผู้ลี้ภัย และยูนิเซฟ) และ (4) งบประมาณการปฏิบัติการรักษาสันติภาพ (เช่น กองกำลังฉุกเฉินแห่งสหประชาชาติ(ยูเอ็นอีเอฟ) และกองกำลังปฏิบัติการสหประชาชาติในคองโก (โอเอ็นยูซีเจ)

ความสำคัญ ค่าใช้จ่ายของสหประชาชาติได้เพิ่มทวีขึ้นกว่า 5 เท่าจากที่สหประชาชาติได้เริ่มปฏิบัติงานเมื่อปี ค.ศ.1946 เมื่อเกิดการโต้แย้งระหว่างมหาอำนาจเกี่ยวกับโครงการและนโยบายต่าง ๆ ประกอบกับความยากจนของมวลสมาชิกที่ไม่สามารถจ่ายเงินบริจาคในส่วนของตนเองได้ ได้ส่งผลให้งบประมาณเกิดขาดดุลอย่างรุนแรง จนเกิดเป็นวิกฤติการณ์ทางการเงินกับสหประชาชาติในช่วงทศวรรษปี 1960 มากครั้งหนึ่ง และอีกครั้งหนึ่งคือในทศวรรษปี 1980 ความขัดแย้งทางด้านงบประมาณอีกอย่างหนึ่งก็คือ ปัญหาที่ว่าสมาชิกที่ได้โต้แย้งปฏิบัติการรักษาสันติภาพเฉพาะกรณี ยกตัวอย่างเช่น การปฏิบัติการของยูเอ็นอีเอฟ และของยูเอ็นยูซี ควรจะรับผิดชอบทางการเงินโดยจะต้องจ่ายร่วมในอัตราส่วนของตนเองด้วยหรือไม่ อีกปัญหาหนึ่งที่ก่อให้เกิดวิกฤติการณ์ในทศวรรษปี 1980 ก็คือ สหรัฐอเมริกา สหภาพโซเวียต และประเทศในกลุ่มโลกที่ 3 หลายประเทศไม่ยอมจ่ายเงินบริจาคแก่สหประชาชาติในสัดส่วนของตน โดยอ้างเหตุผลทางด้านการเงินบ้างหรือทางด้านการเมืองบ้าง ผู้ให้การสนับสนุนสหประชาชาติบางคนได้เสนอแนะว่า เงินบริจาครายปีที่รัฐสมาชิกจะต้องจ่ายนี้ควรที่จะหาทางให้การสนับสนุนหรือไม่ก็หาทางเปลี่ยนแปลงเป็นวิธีการใหม่โดยหาแหล่งรายได้อิสระที่จะทำให้สหประชาชาติสามารถนำมาดำเนินการสนับสนุนโครงการต่าง ๆ ที่ผ่านการลงคะแนนเสียงไปแล้ว แหล่งหารายได้ที่ได้รับการเสนอแนะมีตัวอย่างเช่นให้องค์การชำนัญพิเศษเรียกเก็บเงินค่าบริการจากการบริการต่าง ๆ ที่ตนได้กระทำให้ ให้มีการเก็บค่าธรรมเนียมสำหรับการใช้เส้นทางเดินเรือระหว่างประเทศ เก็บค่าสัมปทานจากผู้ที่ลงไปขุดหาแร่และทรัพยากรอื่น ๆ ที่ท้องทะเลในส่วนที่เป็นน่านน้ำระหว่างประเทศและในทวีปแอนตาร์กติกา รวมทั้งให้เก็บเงินค่าจับปลา ค่าล่าปลาวาฬ และค่าล่าแมวน้ำในน่านน้ำระหว่างประเทศต่าง ๆ อย่างไรก็ดีรัฐสมาชิกไม่ค่อยแสดงความสนใจเรื่องที่จะพัฒนาแหล่งรายได้อิสระของสหประชาชาตินี้เพราะกลัวว่าเมื่อมีระบบรายได้อิสระนี้ขึ้นมาแล้วพวกตนจะควบคุมการตัดสินใจของสหประชาชาติได้ไม่เต็มที่ เพื่อแก้ปัญหาวิกฤติการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงทศวรรษปี 1980 สมัชชาใหญ่ได้จัดตั้งคณะผู้เชี่ยวชาญจากภาครัฐบาลในระดับสูงประกอบด้วยสมาชิก 18 นาย เข้ามาทำการศึกษาวิกฤติการณ์ทางการเงินและให้คำเสนอแนะวิธีขจัดปัญหาทั้งทางด้านการบริหารและด้านการเงินนี้